به گزارش معاونت پژوهش موسسه آموزش عالی حوزوی الزهرا(س) گرگان نشست علمی با عنوان « انقلاب و سرمایه انسانی» در تاریخ 1401/11/18 در این موسسه برگزار گردید.
در این نشست علمی حجت الاسلام عبدالله شاهینی به ارائه سخنان مبسوطی در این زمینه پرداخت و گفت: اقتدار یک کشور، سرمایه نظامی و داشتن سرمایه و منابع تحت الارضی یا منابع سطح الارضی نیست.
در قرون 18 و 19 میلادی کشورهای قدرتمند بیشتر به دنبال کشورگشایی بوده و سرمایه کشور را در منابع و معادن تحت الارضی و سطح الارضی و امکانات مادی میدیدند؛ از جمله داشتن جنگل های انبوه، رودخانه های پرآب و فراوان، معادن زیرزمینی نفت و گاز و ….. اما با گذشت زمان که دنیا پا به عرصه جدید گذاشت کشورهای قدرتمند متوجه یک مطلب مهم شدهاند و آن این که اقتدار یک کشور سرمایه اجتماعی است و بنمایه و ریشه همه سرمایه ها ، سرمایه اجتماعی است. یعنی نیروی متخصص فرهیخته. اینان به مرور دریافتند که اگر نیروی متخصص نداشته باشند سرمایه های مادی هم به دردشان نمی خورد و نمیتوانند حتی از آن منابع و سرمایههای مادی استفاده کنند بلکه داشتن این منابع باعث استثمار کشورشان توسط کشورهای قدرت مند خواهد شد. مانند کشورهای آفریقایی که با این که از منابع سرشار مادی برخوردار بودند اما سرمایه اصلی که همان سرمایه انسانی بود را نداشتند و بیشتر این سرمایه و معادن مادی باعث وابستگی شان به بیگانگان شد.
استاد این موسسه ادامه داد: محور اصلی سرمایه احتماعی انسان است. انسان آگاه و باسواد و عالم و دانشمند و فرهیخته و توسعه یافته. انسان متعهد. کسی که عِرق ملی دارد.
بنابراین می توان گفت: انسان فرهیخته سرمایه اصلی یک کشور است و اگر غیر از این باشد آن کشور فرو می ریزد. مثل کشور شوروی سابق که به یک باره با آنهمه امکانات و تسلیحات نظامی و سرمایه های مادی، فرو ریخت.
شاهینی بیان کرد: سرمایه انسانی از دیدگاه قرآن به این شکل تبیین می شود که : “و لقد کرمنا بنی آدم .”
بنابراین کرامت انسان و شخصیت انسانی او باعث می شود که انسان به عنوان یک سرمایه اجتماعی محسوب شود. بنابراین بها دادن و شخصیت دادن به انسان به لباس نیست. به آیت الله بودن نیست. به چادر گذاشتن و ظاهر مذهبی نیست. به نماز گذار بودن نیست. اینها تکالیف شرعی ما است. اما امتیاز نمی آورد و امتیازی ندارد.
ما وظیفه داریم شعائر اسلامی را حفظ کنیم و طلبه بودن مسئولیت برای ما به وجود می آورد و مسئولیت ما بیشتر می شود. اسلام انسان توسعه یافته را سرمایه یک کشور می داند . انسانی که خدا پرست و مومن و معتقد و باسواد باشد وبه دنبال علم و دانش و فهم و معنویت رود. این امتیاز انسان است. البته در انسانیت و قانون و حقوق شهروندی همه برابرند و فرقی بین ادیان و مذاهب نیست.
ما باید به عنوان یک انسان مسلمان شیعه و پیرو اهل بیت به این مسائل توجه کنیم . خداوند در قرآن کریم برای حضرت داوود که به او سمت و مقام و مسئولیت و رهبری می دهد می فرماید: « …و زاده فی العلم و الجسم..» یعنی خداوند به او توانایی در دانش و آگاهی و توانایی جسمی داد. پس سرمایه یک کشور، انسان توسعه یافته دارای تعهد و تخصص و مولد و زحمتکش و اهل تلاش می باشد.
پیامبر در مورد جوان زیبایی که مشغول کار و تلاش بود و مورد سوال اصحاب قرار گرفت فرمودند: اگر این جوان برای کسب رزق و روزی خانواده اش کار می کند در جهاد فی سبیل الله است. اگر برای پرداخت خرج و مخارج پدر و مادرش تلاش و کار می کند و زحمت میکشد در جهاد فی سبیل الله است اگر در راه تلاش برای خودش و اینکه محتاج دیگران نباشد کار می کند باز هم درراه خدا و فی سبیل الله است. اما اگر برای فخر فروشی مشغول کار است، این کارراه شیطان است. بنابراین در انقلاب اسلامی آنچه که باید ملاک باشد انسان است که سرمایه انسانی است و مسئولیت ما به عنوان طلاب از همه بیشتر است. باید مسئولیت مان را به نحو احسن انجام دهیم تا مورد تکریم الهی قرار گیریم و مصداق “و لقد کرمنا بنی آدم” شویم. و با توسعه فردی در توسعه اجتماعی کشور و انقلابمان موثر باشیم.
آخرین نظرات