ملیحه فرامرزی[1]
چکیده
رحمت صفتی نفسانی است و به معنای تاثر قلب می باشد که از مشاهده ضرر یا نقض دیگران، در قلب انسان به وجود می آید. اما وقتی آن را به خداوند نسبت می دهیم به معنای افاضه وجود به موجودات است. رحمت نرمی و نرم خویی است و نیکی کردن به طرف مقابل را اقتضاء می کند که گاهی درباره مهربانی و نرم دلی به تنهایی به کار می رود وگاهی در معنای احسان و نیکی کردن که مجرد از رقت است .
از آنجایی که انسان برای ارتقاء کمال خود نیاز به رحمت الهی دارد لذا این مقاله با هدف شناسایی عوامل واسباب رحمت الهی در قرآن کریم وصحیفه سجادیه تنظیم شده و در آن تلاش گردیده است تا به این سوال پاسخ داده شود که: اسباب و عوامل رحمت الهی در قرآن و صحیفه سجادیه چه می باشد. تحقیق از نوع تحقیقات توصیفی و روش به کار رفته دراین مطالعه اسنادی می باشد. روش جمع آوری داده ها کتابخانه ای و داده های مورد نیاز متناسب با سوال وهدف تحقیق مطرح شده و با استفاده از ابزار فیش برداری جمع اوری گردیده است . در تحلیل داده ها از روش تحلیل محتوا استفاده گردیده است. از مهم ترین یافته های مطالعه حاضر می توان به این موارد اشاره کرد:. اسباب و عوامل رحمت الهی عبارتند از: استغفار کردن . صبر وبردباری . رحم کردن برمخلوقات خدا . عیادت مومن بیمار . پیروی از خدا وپیامبر . توکل .زکات و….. می باشد و از طرف دیگر موانعی هم وجود دارد که مانع کسب رحمت می شود مثل: تکبر .گناه. غیبت و بدگویی. تجسس در عیوب و کاستی های دیگران و… می باشد و آثار و برکاتی که دررحمت الهی وجود دارد عبارت از مهرورزی پیامبر، رهایی از خسران ، حمایت از یتیمان، تزکیه نفس و…… می باشد .
واژگان کلیدی: عوامل و اسباب، رحمت الهی، قرآن، صحیفه سجادیه.
[1] - طلبه سطح دو مدرسه علمیه الزهرا(س) گرگان
آخرین نظرات