به مناسبت شهادت امام موسی کاظم علیه السلام روایتی از آن حضرت نقل می کنیم:
امام کاظم علیه السلام به هشام بن حکم میفرمایند: «یا هشام لا تَجتَمِعُ هذه الخصال الا لنبی أو وصی أو مؤمن امتحن الله قلبه للایمان»؛
آیت الله جوادی آملی درباره این روایت می فرمایند:
این معارف بلند و این فضایل فراوان، از آنِ انبیا و ائمه است و از آنِ مؤمنی است که در آزمون الهی قلبش پیروز شد (نه زبانش). بنابراین این مقام برای ما هست، اگر این راه باز است چرا خود را ارزان بفروشیم؟! خب خسارت حقیقت شرعیه ندارد، همین است که آدم یک کالای گران داشته باشد و این کالا را به مرجعیت بفروشد یا به پیش نمازی بفروشد! امام فرمود: «الا لنبی أو وصی أو مؤمن امتحن الله قلبه للایمان و اما سائر ذلک من المومنین فانّ احدّهم لا یخلو مِن ان یکونَ فیه بعضُ هذه الجنود»؛ افراد عادی مقداری از این فضایل عقلی را فراهم میکنند ولی آن مؤمنان وارسته، در ردیف اولیای الهیاند و مانند آن ها عمل می کنند. بنابراین ما میتوانیم و این سرمایه را داریم که یک انسان ابدی باشیم.
بالا بودن مقام مؤمن تنها به این نیست که در آخرت درجات او زیاد است بلکه بالا بودن مقام مؤمن این است که او نزدیک انبیا و ائمه(علیهم السلام) بسیاری از فضایل و معارف و علوم را میتواند یاد بگیرد و عمل بکند و منتشر بکند (این سرمایه در انسان هست). اگر کسی این سرمایه را شناخت، خود را ارزان نمیفروشد؛ هرگز نمیگوید من حالا که مدرس شدم یا درس سطح میگویم یا درس خارج میگویم همین مقدار بس است. در تعبیرات دینی ما آمده است: اولین روز جهلِ یک حوزوی یا دانشگاهی آن وقتی است که بگوید من فارغ التحصیل شدم؛ خب حیف نیست که آدم به دنبال نخود سیاه برود و خودش را ارزان بفروشد بگوید من حالا امام جمعه یا جماعت شدم ؟! اگر انسان میتواند به جایی برسد که نزدیک امام معصوم قرار بگیرد چرا خود را مفت بفروشد؟!
آخرین نظرات