استاد راهنما: دكتر محمد حكيمي
پژوهشگر: معصومه رضايي
چكيده
با توجه به اهميت رويکرد معنوي در حفظ و ارتقاي سلامت روان، پژوهش حاضر در جهت بررسي نقش آموزه قرآني توکل در شکل دهي، حفظ و ارتقاي سلامت روان صورت گرفته است. مطالعه حاضر به روش اسنادی ميباشد که اطلاعات به وسيلهي کليدواژههاي توکل و متوکلين و واژههاي معنايي نزديک به آن، و با مطالعهي خصوصيات انسانهايي چون پيامبران، اوليا، مؤمنين و متقين در آيات قرآن و منابع تفسيري و نيز بانکهاي اطلاعاتي ملي جستجو و جمع آوري گرديد. بررسي منابع اسلامي، بيانگر آثار متعدد آموزه توکل در تحقق سلامت روان ميباشد. انسان متوکل با اعتقاد به توحيد افعالي به انسجام شخصيتي دست مييابد. با معني دهي به رنج و حوادث عالم هستي، تابآوري او بيشتر ميشود. از آثار عمده ديگر توکل در سلامت روان، ميتوان به برخورداري از ارادهي قوي در تصميم گيري، سازگاري با محيط با وجود تسليم ناپذيري، آرامش و اطمينان قلبي، رهايي از يأس و اميدواري به خدا، ترک گناه، صبر و استقام توهمچنين بخشش در هنگام خشم اشاره داشت.
با توجه به اثرگذاري توکل بر ابعاد وجودي انسان، توجه به اين آموزه ميتواند سبک مقابله اي خاصي را در مواجهه با بيماري يا حوادث ناخوشايند و تحقق انسان سالم قرآني ارائه نمايد. از اين رو نهادينه کردن اين آموزه توسط برنامه ريزان نظام سلامت، در مقابله با عوامل اختلالگر در سلامت رواني، ضروري ميباشد.
كليدواژه:آرامش، آموزههاي قرآني، توکل، سلامت روان، رويکرد معنوي
آخرین نظرات